The Courtyard

Ποίημα τοῦ Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ

(Πρώτη δημοσίευσις στὸ 21^ον τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ τῆς Φ. ΛΕ. ΦΑ. ΛΟ.)

Ἡ πολιτεία ἤτανε ποὺ ἐγνώρισα παληά,

ἡ ἀρχαία πόλις ἡ λεπρὴ ὅπου μιγάδων στίφη

ψέλνουν σ’ ἀλλόκοτους θεούς, βλαστήμων γκόνγκ κροῦν ἦχοι

σ’ ὑπόγειες κρύπτες στῆς ἀκτῆς τ’ ἀκάθαρτα στενά.

Τὰ σάπια σπίτια μοχθηρὰ μὲ βλέμμα κρύο κοιτοῦσαν

κεῖθε ποὺ μισοζώντανα γέρναν καὶ μεθυσμένα,

πατῶντας μέσ’ ἀπ’ τὶς βρωμιὲς τὴν πύλη πλέον περνοῦσα

στὴν μαύρη αὐλὴ ποὺ ὁ ἄνθρωπος θὰ πρόσμενεν ἐμένα.

Τοῖχοι μ’ ἐζῶσαν σκοτεινοὶ κι’ «ἀνάθεμα» εἶπα «στράτα

ποὺ μ’ ἔῤῥιξες στὴν ἄθλια τούτη σφηκοφωληά»,

σὰν ξάφνου ἀστράψαν γύρω μου παράθυρα πολλά

μὲς στ’ ἄγριον φῶς, μὲ χορευτὲς ἀσφυχτικὰ γεμᾶτα.

Τρελό, ξεφάντι ἀθόρυβο σερνάμενων νεκρῶν –

Δίχως χέρια στοὺς ὤμους των καὶ ἄνευ κεφαλῶν!